tectum
[ tek-tuhm ]
noun,plural tec·tums, tec·ta [tek-tuh]. /ˈtɛk tə/. Anatomy, Zoology.
a rooflike structure.
Origin of tectum
11900–05; <New Latin, Latin tēctum roof, special use of neuter of tēctus, past participle of tegere to cover; cf. protect
Other words from tectum
- tectal, tec·to·ri·al [tek-tawr-ee-uhl, -tohr-], /tɛkˈtɔr i əl, -ˈtoʊr-/, adjective
Dictionary.com Unabridged Based on the Random House Unabridged Dictionary, © Random House, Inc. 2024
How to use tectum in a sentence
Unum id dedecori est, quod tecta plerumque tigno contegunt, pauca latere.
Vastum ubique silentium, secreti colles; fumantia procul tecta; nemo exploratoribus obvius, is what Tacitus calls facies victoriæ.
Operculum tridentatum: Suboperculum crenatum; utrumque et interoperculum latiusculum squamis satis magnis tecta.
Discoveries in Australia, Volume 1. | J Lort StokesMembrana branchialis radiis sex sustentata, interoperculis liberis, accumbentibus tecta.
Discoveries in Australia, Volume 1. | J Lort Stokes
Browse