Advertisement

Advertisement

unisonous

or u·nis·o·nal, u·nis·o·nant

[ yoo-nis-uh-nuhs ]

adjective

  1. being in unison.


Discover More

Word History and Origins

Origin of unisonous1

1775–85; < Medieval Latin ūnison ( us ) ( unison ) + -ous

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement